maandag 16 februari 2009

Mazzel...

Een paar dagen geleden kwam Steve Winter voorbij als winnaar in een van de categorieën van de World Press Photo 2008 met, jawel, "zijn" Snowleopard uit Ladakh (Noord-India). He dacht ik, die foto heb ik al een keer gezien, wat heet, meerdere keren. Zowel als overall winner van de Wildlife photographer of the year, en volgens mij ook nog in een of twee subcategorieën.

En ook toen lag een lichte ergernis al op de loer...

Dus nu moet ik er toch iets over schrijven, ennuh, ik heb de afgelopen jaren in meerdere jury's gezeten, dus ik weet dat de jury altijd gelijk heeft.

Kijk de foto is best spannend, heeft diepte, scherpte en er staat een heel mooi en zeldzaam beest op. En nee, het is niet makkelijk in de winter in Ladakh. Het is heel koud, er ligt veel sneeuw, het is ver weg, verlaten gebied en moeilijk te bereizen.Maar is het nou een mooie foto van een goede fotograaf, of is het vooral een mooi verhaal rond een foto van een zeer zeldzaam beest? Dit lijkt me een prima onderwerp voor discussie. Want is Steve Winter nou vooral fotograaf, of is het een doorzetter heeft ie gevoel voor marketing en is het een goede techneut? 

Laten we even naar de man zelf luisteren:  
After 10 months and a winter with little snow in Ladakh's Hemis High Altitude National Park, India, I was running out of hope of getting the picture I wanted. But one freezing morning I checked my remote-controlled camera and found a snow leopard had triggered it the night before, in the frame I'd dreamed of – in its true element.' Snow leopards are adapted to life in the mountains of central Asia. They have long, waterproof outer fur, dense woolly under-fur and large nasal cavities that warm the air as they breathe it in. This allows them to survive temperatures as low as -40°C. But the leopards can also tolerate the heat of the Gobi Desert, where temperatures can reach 40°C.

Canon EOS Rebel XT + 10-22mm lens at 16mm; 1/200 sec at f16; ISO 100; waterproof camera box + Plexiglass tubes for flashes; Trailmaster 1550-PS remote trigger.


Ik lees hier dan toch echt alleen een fotograaf met mazzel in. En natuurlijk, er is niets tegen mazzel, maar zegt dat dan gewoon. En kijk nou nog eens naar de foto, hij staat ook op deze nvn site, dit is niet de foto die hij wilde maken. Hij had hem anders in zijn hoofd. Hij heeft het  heel anders uitgekaderd, het beest had veel meer naar links het beeld in moeten komen lopen. Ook de andere gelauwerde Snowleopard foto's hebben hier last van. Beest kijkt weg, op de rug gefotografeerd, kijkt de verkeerde kant het beeld in. Fotograferen is meer dan onder moeilijke omstandigheden je camera's wegzetten, je infraroodlijnen leggen en om de zoveel dagen eens komen kijken of er al wat opstaat. 

Fotograferen is actief inkaderen, rekening houden met de kijkrichting, het juiste moment kiezen. Steve, van harte gefeliciteerd, maar mazzel dat ie er uberhaupt op staat. En juryleden van prestigieuze fotowedstrijden, kijk nog eens goed naar je foto's en de bijgeleverde verhalen.

dinsdag 10 februari 2009

Kwaliteit

Ik vind dat Grasduinen, waarin fotografie een pijler is, de lezer het hoogst haalbare moet bieden. Dat doen jullie nu niet. Het draait allemaal om winst maken. Maar kwaliteit betaalt zich uiteindelijk altijd uit, dus ik snap die vorm van management niet.
’Dit zijn mijn (ik ben hoofdredacteur van Grasduinen) woorden niet. Nee, ik citeer uit het interview dat onze redacteur Daniël Mulder met Danny Ellinger heeft gehad. Het volledige interview lees je in het februarinummer van Grasduinen

Natuurlijk heb ik dat interview al gelezen, want ik hecht waarde aan zijn mening. Danny is een goeie vent, een fantastische fotograaf en ‘zijn’ Foto Natura levert prima foto’s uit een enorme voorraad. Mede dankzij Foto Natura maken we maandelijks een mooie Grasduinen.

Mooie Grasduinen’ zeg ik. Maar is dat wel zo? Misschien ben ik wel de enige die dat vindt... Zou wel triest zijn.

Intussen heb ik aan lezers van Grasduinen gevraagd wat zij van het blad vinden. De reacties komen al enkele dagen binnen. Ik kom op deze plek t.z.t. met een samenvatting van al die meningen (negatief en positief, van ‘ik zeg m’n abo op’ tot ‘ga zo door Kees!’) terug.
Wordt vervolgd dus.

Kees Loogman,
Hoofdredacteur Grasduinen


P.S. Reageren mag, graag zelfs! Laat me weten wat je van Grasduinen vindt.