vrijdag 29 april 2011

De vakantievoorbereiding


Bij ons is het waarschijnlijk net zoals bij vele anderen. Aan het begin van het jaar moeten de vakanties worden gepland. Dit moet voor het werk, en voor onszelf betekent het een keuze maken uit al die bestemmingen en activiteiten die wij ooit nog eens willen gaan doen. De grote vraag voor mij is altijd, wil ik de natuur in en die wat actiever beleven of wil ik mij vooral aan de fotografie wijden. Het is dan misschien belangrijk te vermelden dat ik vroeger tijdens de vakanties de bergen in trok om te gaan klimmen. Daarbij denk ik aan de wat grotere rots- of ijsbeklimmingen in de Alpen. Fotografie was daarbij ondergeschikt aan het klimmen maar hoorde er toch bij om de herinneringen vast te leggen. De onderwerpen vond ik in de landschappen waarin je terecht kwam en die vaak wel erg spectaculair waren. Soms ook om het karakter van de klimtocht samen met jouw touwpartner vast te leggen.
Gaandeweg begon ik echter steeds meer oog te krijgen voor de bijzondere natuur waar ik door deze klimtochten in terecht kwam. Fotografie werd belangrijker, niet alleen landschappen maar ook de rijke flora, en soms de fauna die je onderweg tegen kwam, wilde ik fotograferen. Dit beperkte zich al snel niet alleen maar tot de vakanties. Ik kreeg steeds meer belangstelling voor mijn directe omgeving. Het fotograferen was altijd wel wat ad-hoc, niet gepland dus. De resultaten waren daar ook naar. Steeds vaker kwamen er echter dagen die echt aan de fotografie waren gewijd en dat leverde betere resultaten op. Voor mijn gevoel kon je aan de foto’s zien dat ik er op die dagen meer aandacht aan besteedde.
Dit jaar hebben wij gepland om papagaaiduikers aan de kust in Schotland te gaan fotograferen. Dat is iets wat wij al lang willen maar het kwam er niet van. Op een reservaat beheerd door de Britse vogelbescherming, RSPB, South Stack in Noord Wales, hebben wij onze eerste papagaaiduikers gezien. Ze waren te ver weg om te fotograferen en het waren er niet veel. Dit jaar willen wij het iets anders aanpakken als voorgaande jaren zodat de kans dat wij ze goed kunnen fotograferen groter wordt. Via de RSPB proberen wij de locaties te vinden waar de kans groot is dat zij er zijn. Daarnaast moet je natuurlijk op het goede moment ter plaatse zijn. Eerder hebben wij er wel een paar gezien maar waren wij eigenlijk veel te laat. Het broedseizoen was min of meer voorbij en de vogels hadden hun broedgebieden alweer verlaten. Dat hadden wij kunnen weten als wij ons voorbereid hadden, zowel voor de locatie als het tijdstip.
In het algemeen denk ik dat je kan zeggen dat voor ieder onderwerp geldt dat een goede voorbereiding de kans op mooie foto’s vergroot. Dat betekent dat je een idee moet hebben wat je wilt gaan doen. Daarna probeer je meer te weten te komen over het onderwerp of wat de beste manier is om deze te gaan vastleggen. Dat kan vaak al heel erg leuk zijn, soms is de voorpret die je daarbij hebt al net zo leuk als het doen zelf. Als dan de resultaten ook nog eens naar wens zijn is dat helemaal bevredigend, als het tegenvalt doordat bijvoorbeeld het weer niet heeft meegewerkt kan je jezelf ook niets verwijten.
Daarnaast blijft het natuurlijk zo dat je in de natuur niet alles kunt plannen. Daardoor kan je opeens voor situaties komen te staan die je wilt vastleggen. Snel reageren en de juiste spullen bij je hebben zijn dan belangrijk.
Hoe dan ook, ik hoop dat iedereen aan het einde van het jaar kan zeggen dat de fotoresultaten weer iets beter zijn geworden dan het jaar daarvoor. Soms kan een goede voorbereiding daarbij helpen !

vrijdag 15 april 2011

Natuurfotografie

Nee, ik ben zeker geen pure natuurfotograaf. Zoals zovelen vind ik natuurfotografie mooi, maar ik moet ook geld verdienen en dat gaat met anderssoortige fotografie beter. Want ik behoor niet tot het bijzondere clubje topfotografen met naast talent ook nog eens voldoende geld, tijd en geen gezin. Uitzonderingen daargelaten.
En eerlijk is eerlijk: ik vind alléén natuurfotografie toch ook wel wat beperkt. Statief, lang objectief, in de repeteerstand. Te vaak gaat de natuur vóór de foto, zie ik op internet op de vele, vele websites die je haast doodgooien met natuurfoto's.

Ik denk dat de ervaren motorrijder een betere automobilist is. Ziet meer, anticipeert meer. Daarom adviseer ik de natuurfotograaf zijn of haar lens ook eens iets wat langer, gericht en geconcentreerd op iets anders te richten. Kijk eens naar en werk zelf eens een tijdje aan straatfotografie, portretten, steden, producten. Door je enige tijd intensief op andere onderwerpen te richten ga je, zo is mijn overtuiging, ook anders naar natuurfotografie kijken. En stop je vanzelf met je poging alweer een ijsvogeltje te fotograferen. Kijk ook eens naar die huismus, dat roodborstje. Maar kijk wel als een fotograaf, en niet als de maker van het - o zo nuttige - boekje 'Vogels herkennen'. Niet een beeldvullend vogeltje is dus belangrijk, maar dat aparte licht, de compositie, de houding. En de soort, ach, wat doet dat ertoe?
Een natuurfotograaf is in mijn ogen primair fotograaf. Hij/zij registreert niet, maar speelt met de creatieve mogelijkheden die de fotografie biedt!

vrijdag 8 april 2011

Het Hallerbos


Het Hallerbos is bij velen bekend om de boshyacinten die eind april, begin mei bloeien. Wij zijn er zelf al een aantal keren geweest en ik zag dat in het EV magazine het Hallerbos ook getipt wordt.

Ik denk dat iedereen die er wel eens in het voorjaar geweest is het er wel over eens is dat de bloei van de hyacinten een overweldigende ervaring is. Zelden zie je zoveel bloemen in een bos bij elkaar. Dan heb ik het nog niet eens over de doordringende zoete geur die in het bos hangt. Dat het niet makkelijk te fotograferen is, hebben wij meer dan eens ervaren. Iets na zonsopkomst kan erg mooi zijn, vooral als er nog wat ochtendmist tussen de bomen hangt. Mijn ervaring is dat als wat later de zon gaat schijnen het ook minder mooi wordt. Je krijgt nogal wat schaduw licht overgangen doordat de planten onder de bomen groeien.

Als je in het weekeinde gaat fotograferen, zul je niet de enige fotograaf zijn. Het bos is in het voorjaar populair tijdens de bloei van de hyacinten. Je ziet dan ook veel van dezelfde soort foto’s. Een leuk alternatief is om een keer iets eerder te gaan. Dan staat het bos helemaal vol met bosanemonen. Dat geeft weer een heel ander effect. Vooral omdat er tijdens de bloei van de bosanemonen vaak nog heel weinig blad aan de bomen zit. Als je heel veel geluk hebt, bloeien de bosanemonen samen met de hyacinten. Dat geeft weer een heel andere uitdaging om daar fraaie kleurcomposities van te maken. Afgelopen weekeinde zijn we met wat lichte regen in het bos geweest. Voor de bloeiende bosanemonen was het licht perfect om te fotograferen.

Ook zijn er andere plaatsen in België waar wij de hyacinten hebben zien bloeien, en in de Morvan in Frankrijk en vooral natuurlijk in Groot-Brittannië. Dat levert allemaal weer andere beelden op.

Een paar nuttige weblinks zijn:

http://www.hyacint.info/node/331
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hallerbos
http://www.geuzeinfo.com/index.php/Halle/hallerbos

vrijdag 1 april 2011

Onmisbare tool

Iedere natuurfotograaf, of ie nu landschappen, vogels, zoogdieren of macro en abstracten fotografeert, werkt het liefst in het mooiste licht. Daarom houden we vast allemaal het weerbericht in de gaten en gaan er op uit wanneer de omstandigheden gunstig lijken te worden. Om er eenmaal ter plekke achter te komen dat de zon je onderwerp net niet raakt bij zonsopkomst of zonsondergang, of verborgen gaat achter dat ene plukje bomen in een verder open landschap. Of erger: je staat om half zes buiten en blijkt net 10 minuten te laat te zijn...

Gelukkig staat ons tegenwoordig allerhande moderne techniek ter beschikking om tegenvallers en blunders te voorkomen. Met een beetje handig internetten (bijvoorbeeld een combinatie van weerwebsites en Google maps) kom je al een heel eind, maar het is een bewerkelijke klus en de benodigde websites zijn niet altijd voorhanden (denk aan zonsopkomsttijden voor een specifieke vakantiebestemming). Gelukkig is er een fantastisch stukje software dat dit alles integreert en het leven van de natuurfotograaf een stuk minder afhankelijk van variabelen maakt: The Photographer's Ephemeris (TPE). Download en gebruiksaanwijzing (alles in het Engels) hier.

Het programma werkt met kaarten van Google maps en geeft voor elke gekozen lokatie aan in welke richting de zon en maan opkomen en ondergaan en hoe laat dat gebeurt. Uiteraard voor elke datum naar keuze. Ook is het mogelijk de tijd-slider te verplaatsen om te zien hoe de zon staat op een bepaald moment van de gekozen dag. Handig is verder dat je met een pinnetje kan aangeven hoe hoog de horizon zich bevindt in de kijkrichting, het programma past de zonsopkomst tijd daar dan op aan. Een berg kan de opkomende zon immers een behoorlijke tijd verbergen!



Het beste van alles: TPE is volledig gratis! Jammer: de weersvoorspelling is (nog) niet geïntegreerd. Moeten we toch nog iets aan het toeval overlaten...



Dit programma is een heuse aanrader voor elke natuurfotograaf, jammer dat ik zelf pas onlangs de tip kreeg er eens naar te kijken.